… μου αρέσει η βροχή, μου αρέσει να ακούω τον ήχο της όταν ξαπλώνω, κλείνω τα μάτια μου και κάνω εικόνες. Εικόνες όμορφες, εικόνες μαζί σου. Εσύ και εγώ, σκοτάδι, ερημιά, ένα αυτοκίνητο.
Έξω φυσάει δυνατά και βρέχει τρελά και εμείς τρελαμένοι από έρωτα χανόμαστε μέσα σε ένα ηφαιστειακό πάθος που ακόμη και εάν η βροχή έπεφτε πάνω στα διψασμένα κορμιά μας δεν θα μπορούσε να σβήσει τον πόθο και το πάθος αλλά αντίθετα οι σταγόνες της θα γινόταν λάβα έτοιμη να κάψει τα πάντα.
Μου αρέσει να ακούω τον ήχο της καθώς πέφτει, και σε συνδυασμό με τον άνεμο και τις ανάσες μας συνθέτουν το πιο γλυκιά και ερωτική μελωδία που έχει ποτέ γραφτεί.
Γιατί μωρό μου όπως το έδαφος ζητάει απεγνωσμένα την βροχή να πέσει πάνω του και να το χαϊδέψει έτσι και εγώ ζητάω τα καυτά και υγρά σου φιλιά να αγγίξουν όλο μου το κορμί μέχρι να φωνάξει φτάνει…, δεν αντέχω άλλο τόσο πάθος…, θα εκραγώ… σαν ένα ηφαίστειο καυτό…
Η βροχή, η βροχή που τόσο μου αρέσει να την ακούω δεν μπορεί να σβήσει το άσβεστο πάθος και τον έρωτα που νιώθω για εσένα αντίθετα κάθε φορά που την ακούω κάνω εικόνες ερωτικές και φαντασιώσεις τρελές που περιμένουν την επόμενη βροχή για να πραγματοποιηθούν!
Τικ, τικ, τικ τικ ο ήχος ακούγεται και το μυαλό φαντασιώνεται!!!